Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quorum altera prosunt, nocent altera.
Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Tu quidem reddes; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Illi enim inter se dissentiunt. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Verum hoc idem saepe faciamus. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Paria sunt igitur. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Duo Reges: constructio interrete. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Urgent tamen et nihil remittunt. Sed nunc, quod agimus; Neutrum vero, inquit ille.